“Ik vraag me vaker af: wil ik dit echt?”

Door: Margo, cliënt bij het HDI

Ik ben voortdurend doodmoe. Dat uit zich in nergens zin in hebben, dingen uitsluitend uit plichtsgevoel doen, niet omdat ik het graag wil, en een overheersend gevoel van moedeloosheid. Ook slaap ik heel slecht – er gaat geen nacht voorbij zonder dat ik ieder uur een keer op de wekker kijk – waardoor ik ’s nachts nauwelijks kan herstellen. Ik beland in een negatieve spiraal en besluit hulp te zoeken bij het Helen Dowling Instituut.

Geen ‘quick fix’

Ik hoop dat de internettherapie Minder Moe bij Kanker een ‘quick fix’ voor mij zal zijn; drie maanden een online therapie en dan kan ik er vast weer tegenaan. Maar tijdens het intakegesprek wordt duidelijk, dat er meer aan de hand is dan alleen oververmoeidheid door het niet goed omgaan met mijn beschikbare energie. Ik krijg daarom een combinatie van de online therapie en gesprekken met een therapeut.

Oude ik

Al snel blijkt dat ik de gevolgen van de behandelingen nog lang niet geaccepteerd heb. Ik ben niet meer wie ik was en ik kan niet meer wat ik vroeger kon. Door maar vast te blijven houden aan mijn ‘oude ik’ word ik keer op keer teleurgesteld. En dat kost veel energie. Door dat in te zien ontstaat er ruimte om te leren niet langer de nadruk te leggen op wat ik niet meer kan, maar juist te kijken naar wat nog wel lukt. Ook leer ik om lichamelijke, mentale en sociale inspanning af te wisselen en voldoende rustmomenten te plannen. Ik vraag me vaker af: wil ik dit echt? Is dit goed voor mij?

Een veilig gevoel

Er zijn periodes waarin het minder goed lukt om me aan mijn nieuwe levensstijl te houden. Oud gedrag duikt weer op. Na verloop van tijd merk ik dan dat mijn energie afneemt, er weer slaapproblemen ontstaan en ik minder goed in mijn vel zit. Het grote verschil is echter, dat ik nu weet hoe ik dit zélf kan herstellen. Voor mij is de online therapie een tool waar ik altijd weer op terug kan vallen. Ik kan steeds weer opnieuw beginnen. Dat geeft een veilig gevoel.