u bent hier: Homepage Over ons Historie

Onze historie

Eén bijzondere ontmoeting vormde de aanleiding voor de oprichting van het Helen Dowling Instituut. In 1987 ontmoetten de aan longkanker lijdende Amerikaanse violiste Helen Dowling en de Nederlandse arts Marco de Vries elkaar voor het eerst in Londen. De twee raakten intens met elkaar in gesprek. Een gesprek dat op beiden grote impact had. Een jaar later richtte De Vries het Helen Dowling Instituut op. Helaas maakte Helen dit niet meer mee, maar wat haar bijzonder maakte definieert ons nog elke dag.

Het driehoekige pand van het Helen Dowling Instituut in de bossen van Bilthoven steekt mooi af tegen de helderblauwe hemel.

Over Helen Dowling

Helen werd in 1916 in New York geboren als Helen Airova (in het Amerikaans: Airoff). Een muzikaal wonderkind van Joods-Russische ouders, die aan het begin van de Eerste Wereldoorlog uit Rusland waren gevlucht. Helen maakte op 9-jarige leeftijd haar debuut in de Verenigde Staten. Haar talent wordt opgemerkt en ze krijgt lessen van beroemd componist, pianist en violist George Enescu. Ook leert ze Yehudi Menuhin, een zeer getalenteerd violist en dirigent, kennen, met wie ze vaak optreedt.

Helen Dowling op viool begeleid door George Enescu op piano

Toegewijde docent

Helen en Yehudi zijn 24 jaar oud wanneer de Tweede Wereldoorlog uitbreekt. Samen vliegen ze de hele wereld over om op te treden voor geallieerde soldaten. Ondanks het talent van Helen, is ze onzeker over haar kwaliteiten en staat ze niet graag op de voorgrond. Er zijn slechts twee geluidsopnamen van haar bekend. Na het overlijden van George Enescu, met wie Helen een geheime liefdesrelatie had, trekt ze zich uit verdriet meer en meer terug uit de openbaarheid. Optreden doet ze nauwelijks meer. Liever geeft ze les aan jonge, talentvolle violisten. Muzikanten staan in de rij om les te krijgen van de strenge, maar toegewijde Helen.

Helen gaf álles, vroeg daar nooit ook maar één cent voor, maar eiste in ruil volledige inzet van haar studenten. Omdat ze de stand van mijn linkerhand niet optimaal vond, stuurde ze een keer de huishoudster op pad om een zak mandarijnen te kopen die ik tijdens het spelen moest vasthouden, om zo mijn houding te verbeteren.

Patricia calnan

Diagnose longkanker

Helen trouwt met de Amerikaanse schrijver, dichter en uitgever Allan Dowling. En zo krijgt Helen de achternaam ‘Dowling’. Ze verhuizen naar Londen, waar Allan in 1983 overlijdt. Helen blijft alleen achter. In 1987 krijgt ze het onverwachte bericht dat ze longkanker heeft, met uitzaaiingen in de hersenen. Helen was van nature al een twijfelaar, een perfectionist. Ze piekerde onophoudelijk of ze wel goed was in haar vak. De diagnose kanker maakt haar behalve onzeker ook nog somber. Ze vertrouwt bijna niemand meer en voelt zich onbegrepen. Vioolspelen lukt niet meer omdat Helen haar rechterarm niet meer kan bewegen. De deur van haar appartement in Londen blijft dicht. Alleen haar studenten en vrienden Patricia en Anna zijn welkom, die haar samen met een verpleegkundige verzorgen. En een Nederlandse arts genaamd Marco…

Waar zij precies over spraken in die eenmalige levensveranderende ontmoeting, vertelden geen van beiden ooit aan iemand. Ze hadden veel gemeen. Beiden waren absoluut briljant en stonden aan de top van hun speelveld.

Anna Berry

Marco de Vries

Via een wederzijdse kennis krijgt Marco de Vries, een Nederlandse arts die naar Londen moest om te spreken op een congres over zijn onderzoek naar de relatie tussen kanker en de psychische gezondheid, het verzoek om bij de doodzieke Helen langs te gaan. Een ontmoeting die hun beider levens zal veranderen. Helen ziet zichzelf door de ogen van Marco en hervindt zelfwaardering en Marco weet, geraakt door haar veerkracht, meer zeker dan ooit wat hem te doen staat. Wanneer hij het appartement verlaat, besluit hij een psycho-oncologisch onderzoeksinstituut op te richten en te vernoemen naar Helen Dowling. Twee weken na hun ontmoeting overlijdt Helen aan de gevolgen van longkanker.