In gesprek met de afdeling Radiologie
Laborant Manon Piek bespreekt met trainer Herman Bos wat het haar team heeft gebracht en hoe ze het met elkaar vasthouden in de praktijk. Anita Bakker, hoofd Radiologie en leidinggevende van Manon vertelt hoe zij vitaliteit op de kaart zet en blijft zetten.
Wat hoopte je uit de training te halen?
Ik was benieuwd wat de training voor ons team kon betekenen. En ik was zelf op zoek naar handvatten voor het combineren van een opleiding met mijn werk. In het verleden ben ik daar overspannen door geraakt en ik was bang dat dat opnieuw zou gebeuren. Ik wilde graag handvatten hoe ik daar het beste mee om kon gaan en die heb ik volop gekregen.
Welke handvatten heb je gekregen?
De training heeft ervoor gezorgd dat alles bespreekbaar is in het team. Als ik nu worstel met de vraag of ik tijdens een werkdag even iets kan doen voor mijn opleiding helpen mijn collega’s me daarbij. Dan zeggen ze: het is nu rustig, het kan best even. Voor de training had ik dat nooit met ze gedeeld en hadden ze niet geweten dat ik daarmee zat.
Is er ook een onderdeel van de training dat je specifiek is bijgebleven?
De oefeningen rond invloed. Ik ben erg van de structuur. Door de training ben ik gaan onderzoeken wat er gebeurt als ik dat loslaat. En ik ben erachter gekomen dat het dan ook wel goed komt. Ook accepteer ik dat collega’s anders zijn en dingen anders aanpakken en dat dat ook goed is. Ook kijk ik bewust als er een probleem is: kan ik hier wat aan doen? En als het antwoord nee is, dan laat ik het ook echt. Dat scheelt me veel tijd, energie en frustratie.
“Voor de training had ik echt niet durven zeggen dat ik pauze nodig had. Nu doe ik dat wel”
Wat goed om te horen. Wat merk je hiervan in je team?
Door de training zijn we enorm gegroeid als team, we zijn hechter geworden. Eerst waren we een groep losse eilandjes en daar hadden we achteraf bekeken ook last van. Nu weten we dat we door te delen elkaar kunnen helpen en versterken. We houden rekening met elkaar en geven elkaar meer feedback.
Geldt dat voor iedereen in het team?
Het eerste uur bij de training voelt het voor iedereen onwennig om je kwetsbaar op te stellen tegenover je collega’s. Maar zelfs collega’s die er sceptisch aan begonnen zijn positief verrast door het effect dat openheid heeft gehad op ons team. Iedereen heeft daar baat bij, ook al heeft de een meer te vertellen dan de ander. Maar dat is ook prima. Want misschien heeft die op dat moment wel niets nodig. Wat jij op dat moment nodig hebt van je team en dat je dat durft te zeggen, daar gaat het om. Het is belangrijk om met elkaar te praten, in plaats van over elkaar. Dat is de les die we hebben geleerd.
Wat moet je ervoor regelen om wat je hebt geleerd vast te houden?
We hebben een paar belangrijke momenten ingevoerd. De dagstart: hierin bespreken we met elkaar wie er lekker in zijn vel zit, wie niet. En daar houden we rekening mee gedurende de dag. Wie moet even ontzien worden, wie kan wat meer hebben. Ook ons werkoverleg, dat eerst meer een mededelingenuurtje was, draait nu echt over ons welzijn als team. Dat zijn hele positieve veranderingen, die absoluut helpen om het vast te houden.
Precies, vitaal zijn en blijven draait allemaal om dat je het goed regelt met elkaar. Wat ik me ook herinner: Jullie namen GEEN pauze. Hoe gaat dat nu Manon?
We hebben veel meer pauze. Door de training weten we hoe belangrijk het is om er even uit te zijn als je dat nodig hebt. Al is het maar tien minuten. De patiënt heeft ook meer aan een frisse laborant dan eentje die maar doorgaat en opgebrand is. Ook in de roosters zijn pauzeblokjes ingevoerd, waardoor de drempel lager is. Voor de training had ik echt niet durven zeggen dat ik pauze nodig had. Nu doe ik dat wel.
Wat goed. Merk je dat Anita als jullie leidinggevende ook op jullie vitaliteit let?
Wat ik positief vind aan Anita is dat ze regelmatig langskomt op de werkvloer. Dat ze even persoonlijk langskomt en vraagt hoe het gaat. Ook heeft ze sinds de training een inloopuur ingepland, waarbij je bij haar binnen kunt lopen om te delen waar je mee zit. Dat is ook fijn.
Hoe hoog voelde de werkdruk voor de training?
Hoog. Ik vind het sociale aspect van mijn werk het leukst en het belangrijkst, maar had het gevoel dat daarvoor geen ruimte was. Dat het fabriekswerk aan het worden was. Daardoor raakte ik precies dat stuk van mijn werk kwijt dat me energie geeft. Natuurlijk is er werkdruk. Alleen door corona kwam er steeds meer bij. En ná corona lag er een berg die was blijven liggen, waardoor we na die hele drukke tijd juist nóg een sprintje moesten trekken.
En hoe is dat nu na de training?
Voor de training was ik steeds bezig met hoeveel tijd er voor een handeling stond, daar wilde ik binnen blijven. Maar ik had daar last van. Door de training weet ik: ik moet stoppen met de dingen die mij energie kosten en investeren in de dingen die mij energie geven. Dan zeg ik liever tegen mijn baas: ik red het niet kun je mij 5 minuten extra geven voor dit onderzoek. Dat vind ik minder belangrijk dan dat mijn patiënten met een glimlach de deur uitlopen. En ik zelf ook.
“Ik zie een sterker team na de training”
Anita Bakker is als teamleider op de afdeling Radiologie de leidinggevende van Manon. Anita volgde zelf de training Vitale leider, voor leidinggevenden en besloot dat ze haar drie teams de training Vitaal team gunde. Ze vertelt over de winst die zij ervaart op de werkvloer.
Heb jij na de training veranderingen doorgevoerd in hoe je leiding geeft?
“Zeker. Ons vaste werkoverleg draaide vooral om zenden/ informeren, nu hebben we thema’s en is alles bespreekbaar. Ook heb ik een wekelijks een inloopuur ingepland. Als je iets kwijt wilt, stap je binnen en heb ik direct tijd. Het effect hiervan is heel leuk, omdat je echt een ander gesprek krijgt. Al wordt de aanloop nu wel wat minder. Ik vraag me af: waarom dat is en wat ik hieraan moet doen.”
De vraag die je nu stelt zou ik in een volgend werkoverleg op tafel leggen. Misschien is de behoefte er nu niet, maar over een tijd wel weer. Dan plan je het weer in. Zolang je maar vraagt wat de behoeften zijn van je team en daarbij aansluit. Wat zie je verder aan je team, wat merk je sinds de training?
“Het effect van de training zie ik zeker terug op de werkvloer. Ik zie een team dat hechter is, meer omziet naar elkaar en meer rekening houdt met elkaar. Ook merk ik dat mensen makkelijker pauze nemen als ze daar behoefte aan hebben. Doordat er tijdens de training over gesproken is, is de drempel lager om te gaan. Ik zie dus volop winst op de werkvloer. Dat ik hem zelf heb gedaan draagt daar zeker aan bij. Een vitaal team heeft een vitale leider nodig.”
“Durf die spiegel aan te pakken”
Herman Bos is een van de trainers van de Helen Dowling Academie en geeft de training Vitale zorgprofessional op de prachtige trainingslocatie in Bilthoven en op locatie. Zo reisde hij naar Groningen om de medewerkers van het Martini Ziekenhuis te trainen. Herman:
“Met mensen werken aan hun vitaliteit is mijn passie. Om te zorgen dat dit lukt, heb je de leidinggevenden nodig. Niet omdat zij alles moeten weten, zoals vaak wordt gedacht. Ze hoeven het alleen maar te durven vragen. Wat heb jij van mij nodig? Durf die spiegel aan te pakken als ze je die voorhouden.”
Wil je meer weten over de trainingen van de Helen Dowling Academie? Ga dan naar hdi.nl/vitalezorg of neemt contact op met programmamanager Renate Koers, academie@hdi.nl, 06-16539201.
