Helen Dowling was een getalenteerde Amerikaanse violist met Russische roots die het grootste deel van haar leven in New York en Londen woonde en werkte. Toen zij in 1987 longkanker kreeg werd zij somber en trok zich terug; ze zag haar leven als betekenisloos. Dat veranderde toen de Nederlandse arts Marco de Vries op haar stoep stond. Helen bekeek zichzelf door de ogen van Marco en Marco merkte hoeveel je kan betekenen in één ontmoeting. Geïnspireerd door haar veerkracht besloot hij een instituut op te richten voor mensen met kanker en dit naar haar te vernoemen. Helen overleed drie weken voor de oprichting aan de gevolgen van longkanker. Zij werd 71 jaar.