FOCUS
Hoe helpen we mensen met angst voor verergering en terugkeer van kanker het beste?
Angst voor terugkeer of verergering van kanker komt veel voor bij mensen die kanker hebben (gehad). In het FOCUS-project richten we ons op het beter begrijpen van de individuele factoren die een rol spelen bij deze angst.

Aanleiding
De angst voor terugkeer of verergering van kanker is een veelvoorkomende zorg bij mensen die kanker hebben (gehad). Hoewel deze angst soms kan bijdragen aan positieve gedragsveranderingen, zoals een gezondere levensstijl, kan een hoge mate van angst ook negatieve gevolgen hebben. Mensen met ernstige angstklachten ervaren bijvoorbeeld vaker depressieve symptomen en een verminderde kwaliteit van leven. Dit uit zich bij iedereen op een andere manier, daarom is het belangrijk dat de behandeling wordt aangepast op wat iemand nodig heeft.
Methode
Met behulp van interviews krijgen we meer inzicht in wat angst voor terugkeer of verergering van kanker betekent voor patiënten. Daarnaast bestuderen we op basis van eerder onderzoek en samen met patiënten en therapeuten welk gedrag vaak samengaat met angst voor terugkeer of verergering van kanker. Op basis van deze inzichten ontwikkelen we een app. Deelnemers beantwoorden in deze app meerdere keren per dag korte vragen. Daarmee kunnen wij zien wat angst verergert, of juist helpend is. Met deze informatie kan de therapeut, samen met de cliënt, een gepersonaliseerd behandelplan opstellen.
Doel
Inzicht krijgen in de individuele factoren die een rol spelen bij de angst voor terugkeer of verergering van kanker. Met deze kennis kunnen we behandelingen beter afstemmen op de specifieke behoeften van patiënten, met als uiteindelijk doel het verbeteren van hun kwaliteit van leven.
Onderzoeksteam
Vivian werkt als promovenda van Tilburg University aan het FOCUS-onderzoek bij het Helen Dowling Instituut. Ze onderzoekt welke behandeling het best past bij de individuele patiënt met angst voor terugkeer of verergering van kanker.

Marije is GZ-psycholoog en hoofd Wetenschappelijk Onderzoek bij het Helen Dowling Instituut. Daarnaast werkt zij ook als bijzonder hoogleraar bij het departement Medische en Klinische Psychologie van Tilburg University.
Haar onderzoek richt zich op het personaliseren van psychologische zorg bij kanker. Dit doet ze onder andere door het ontwikkelen en evalueren van internet-based therapie.
Tom is hoogleraar Klinische Psychologie aan de Tilburg School of Social and Behavioral Sciences (TSB) van Tilburg University. Daarnaast is hij hoofd van de afdeling Medische en Klinische Psychologie en wetenschappelijk directeur van het Centre of Research on Psychological disorders and Somatic Diseases (CoRPS). Sinds januari 2023 is hij tevens landelijk coördinator van het onderzoeksprogramma “Mental Disorders”, geïnitieerd door de DSW (Decanen Sociale Wetenschappen).
Andrea is hoogleraar Gezondheidspsychologie aan het Instituut voor Psychologie van de Universiteit Leiden. Daarnaast is zij als Medical Delta-hoogleraar Gezonde Samenleving verbonden aan de Universiteit Leiden, de TU Delft en de Erasmus Universiteit Rotterdam. Haar onderzoek richt zich op psychoneurobiologische factoren, zoals stress en verwachtingen, bij gezondheid en ziekte.

Melanie is senior onderzoeker en werkzaam bij Tilburg University. Ze doet onderzoek naar het personaliseren van psychologische behandelingen bij kanker.
Sinds haar promotie onderzoek bij het Radboudumc naar mensen met longkanker en hun partners houdt ze zich bezig met de psychologische ondersteuning van mensen met gevorderde kanker.
Janna werkt als Associate Professor bij Erasmus University Rotterdam. Ze maakt gebruik van een interdisciplinaire benadering om te onderzoeken hoe biologische, sociale en culturele factoren bijdragen aan verslavingsgevoeligheid en veerkracht.
Antoinette promoveerde in 2012 aan het Radboudumc op onderzoek naar jeuk en pijn. Sinds 2014 is zij universitair docent Gezondheids-, Medische- en Neuropsychologie aan de Universiteit Leiden.
Lourens Waldorp is universitair hoofddocent bij de afdeling ‘Department of Psychological Methods’.
Mede mogelijk gemaakt door:
Deze studie is onderdeel van het NSMD Zwaartekracht project – New Science of Mental Disorders