Door: Hanneke Haanraadts, directeur HDI
Ik zat tegenover een prachtige vrouw, met een enorme levenslust en een dramatisch verhaal. Het is bijna niet voor te stellen hoe het is om te blijven leven als we ons instellen op sterven. Om een oude bekende tegen te komen die dan zegt ‘he, jij zou toch dood zijn’? De medische wetenschap weet steeds meer van kanker en hierdoor wordt het overlijden van patiënten zoals Daniëlle, vooruitgeschoven. Dat wat zeker leek, krijgt een open einde.
Daniëlle is niet de enige met deze ervaring. Jaarlijks zien wij tientallen mensen met een soortgelijk verhaal. Ze hebben afscheid genomen, hun huis verkocht, rekeningen gesloten, hun testament geregeld. En blijven vervolgens leven. We verwachten dat deze groep steeds groter wordt. Daarom hebben we speciaal voor deze groep een groepstherapie ontworpen waarvan de eerste resultaten positief zijn. We hadden al een individueel aanbod maar het blijkt dat juist lotgenotencontact essentieel is.
We hebben de therapie ‘Tijd van leven’ gedoopt. De therapie is gebaseerd op de ‘Acceptance and Commitment Therapy’ (ACT), een gedragstherapie die in de twintigste eeuw werd ontworpen door de Amerikaan Steven Hayes. Vervolgens hebben we onze kennis, ervaring én laatste wetenschappelijke inzichten erin verwerkt. En deze mix is precies de kracht van het Helen Dowling Instituut.
Een mix die onze donateurs, sponsoren en relaties mogelijk maken omdat zijn een warm hart voor onze cliënten hebben en iedere keer weer gul bijdragen. Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoeveel dat betekent voor onze cliënten en ook voor ons. Dankzij deze bijdragen is het mogelijk dat mensen zoals Daniëlle, topzorg krijgen en door kunnen met hun leven. Hoe ongewis dan ook.
Daniëlle sprak met Trouw over de nieuwe groepstherapie Tijd van leven, samen met een andere cliënt. Het gehele interview is hier terug te lezen.