Het HDI vestigt daartoe de bijzondere leerstoel ‘Wat werkt voor wie in de psycho-oncologie’ in samenwerking met Tilburg University (TiU). Marije van der Lee is als bijzonder hoogleraar op die leerstoel benoemd en zet de komende vijf jaar de psycho-oncologische zorg op de kaart én op de academische agenda. De leerstoel wordt gevestigd bij de afdeling Medische en Klinische Psychologie van TiU en is een lang gekoesterde wens van het HDI. Prof. dr. Marije van der Lee werkt sinds 2007 bij het HDI en is sinds 2009 hoofd wetenschappelijk onderzoek. Ook werkt zij bij het instituut als gz-psycholoog en cognitief gedragstherapeut. Zo verbindt zij onderzoek en praktijk: ze onderzocht en implementeerde onder andere met succes twee online behandelprogramma’s. Van der Lee haalde daarvoor bij onder andere KWF 2 miljoen euro aan onderzoeksubsidie binnen en onder haar leiding werden ruim 90 wetenschappelijke onderzoeken gepubliceerd.
Doel: tijdige signalering en effectieve behandeling
Doel van Van der Lee is dat patiënt en naaste op tijd de juiste zorg op de juiste plek krijgen. Om in kaart te brengen hoe die zorg eruit moet zien doet ze uitgebreid onderzoek naar wat werkt voor wie en waarom. “Voor veel patiënten volstaat de (na)zorg van de huisarts, soms met praktijkondersteuning of hulp van een verpleegkundige in het ziekenhuis. Eventueel ondersteund met online behandelprogramma’s, die het HDI ook aanbiedt. Maar er is ook een groep die gespecialiseerde hulp bij een psycho-oncologisch centrum nodig heeft. De uitdaging is die groep zo vroeg mogelijk te herkennen en de juiste hulp te bieden, om verergering van psychische klachten te voorkomen. Tijdige signalering en een effectieve behandeling dus, daar is iedereen bij gebaat. Daarmee voorkomen we onnodig leed, vergroten we de maatschappelijke participatie en besparen we zorgkosten.”
“Had iemand me dat maar eerder verteld”
Sandra van Woudenberg juicht toe dat er meer aandacht komt voor de psychische gevolgen bij kanker. “Na acht chemokuren was ik eigenlijk op. Toch ging ik gewoon door. Ik had een baan, een peuter om voor te zorgen. Tot ik op het punt kwam dat ik zo moe was dat ik niet meer kon opladen. Ik was zo moe dat ik letterlijk niet meer op mijn benen kon staan. Een kennis met kanker wees me op het HDI. Had iemand me dat maar eerder verteld, dacht ik toen. Het HDI leerde me wat ik moet doen om overeind te blijven.”
Door de mogelijkheid therapie online te doen heeft het HDI een landelijke dekking.
