Wat ik meest mis in deze jaren na kanker is vrijheid. Een lichaam met een bijna altijd halfvolle, dan wel bijna lege batterij, beperkt enorm. Inmiddels kamp ik hier ruim drie jaar mee en ondertussen heb ik vele manieren ontdekt die het omgaan met weinig energie makkelijker, fijner, vrijer en soms zelfs productiever maakt.
Mijn energielevel is nog lang niet wat het vroeger was, echter al twee keer zo hoog als bijvoorbeeld twee jaar geleden. Het is maar net welk perspectief je kiest. Vorige zomer ging ik ook heel lekker, al betaalde ik daar in september en begin oktober wel een forse prijs voor. Dat hoop ik dit jaar te voorkomen. Ik weet nog niet hoe, maar ik heb er wel over nagedacht. Allereerst heb ik het doel om niet heel veel méér te doen qua uitjes, fotografie op paardensportevenementen enz. vergeleken met vorige zomer. Ik probeer vooral om minder last te hebben van hetgeen ik onderneem.
Scherpe randjes eraf halen
‘Moe en voldaan’ mag wel, maar ‘moe en beroerd’ ben ik zo enorm zat. Zo demotiverend om hondsberoerd te zijn na een leuke dag. Dus nu nog beter peilen hoe ik mij voel en waar mijn grens ligt. Via Youtube doe ik yoga-oefeningen. Na een hele dag in de benen, is mijn lichaam behoorlijk verkrampt en ben ik overprikkeld. Yoga en ontspanningsoefeningen lijken te helpen om de scherpe randjes eraf te halen en beter te slapen. Bewust rustpunten plaatsen overdag en op tijd naar bed gaan en goede nachten maken, doen ook goed. Ook om de pijnen en kwalen die ik van de twaalf chemo’s er gratis bijkreeg, te hanteren.
Positieve energie
Af en toe gooi ik dat soort ‘regels’ overboord. Ik gedij goed op structuur, maar spontaniteit is onmisbaar. Grenzen overschrijden mag geen gewoonte zijn, maar als ik het niet doe, weet ik ook niet waar ze liggen, toch? Zo fotografeerde ik deze zomer binnen één week op vier evenementen. Twee had ik gepland, de derde kwam erbij omdat die verplaatst was vanwege de hitte. En de vierde was niet verstandig, maar wilde ik niet missen. Al met al geeft dat toch positieve energie. En ook dat wat ik plan doorgaat en niet hoeft te worden bij- of uitgesteld of afgezegd, is nog elke keer een opsteker. En dat het allemaal wat normaler wordt, ondanks dat ik er elke dag wel een keer tegenaan loop dat er ooit kanker en chemo waren. Het is zoals het is en van daaruit ga ik verder.
Rosan schrijft regelmatig over haar persoonlijke ervaringen op haar blog Rosan in Remissie. Daar geeft ze ook
99 handige tips bij vermoeidheidsklachten na kanker. Een aanrader!
