“Ik bevond me ineens in een soort schemerzone”, vertelt cliënt Daniëlle Hermans, over de periode die op die laatste chemo volgde. “Ik voelde me niet echt honderd procent levend, maar ik was ook niet dood.” Nog steeds is zij aan die situatie niet helemaal gewend. “Het voelt vreemd om te leven terwijl je weet dat het elk moment weer mis kan gaan. Dat geldt natuurlijk voor heel veel mensen die kanker hebben. Die jaren voordat je schoon verklaard wordt, zijn voor iedereen moeilijk. Maar dit kan in mijn geval nog heel lang duren.”
Groepstherapie Tijd van Leven
Het Helen Dowling Instituut (HDI) ontwierp speciaal voor deze groeiende groep patiënten een groepsbehandeling: Tijd van Leven. Marije van der Lee, hoofd Wetenschappelijk Onderzoek en GZ-psycholoog bij het HDI, verzorgde de eerste pilot van de therapie. “Elke groepssessie draait om een thema. Zoals omgaan vermoeidheid, angst of eenzaamheid. Die laatste is een belangrijke, want ook voor de omgeving van de patiënt is de onduidelijke prognose vaak een lastig gegeven om mee om te gaan. Mensen denken toch vaak: óf je bent genezen en het is allemaal klaar, óf je gaat overlijden aan kanker. Uit onbegrip kunnen mensen soms onhandige opmerkingen maken. Tijdens een van de sessies hebben we het gehad over hoe je daarmee omgaat. Hoe leg je het ze uit?”
Lees het artikel over Tijd van Leven op de website van Trouw (30 augustus 2019)
